"Dear Divine, I have a question:" (sessie 1)

In “Dear Divine, I have a question:” heeft Tini een gesprek met de haar omringende energie en de energie die door haar stroomt. Ze doet hiermee wat velen haar al eerder voordeden en begeeft zich zo op het pad van vraag naar vertrouwen. Meestal verheugt ze zich over de energetische logica die verweven zit in de responsen. Andere keren beseft ze dat ze dit eigenlijk al wist, maar nog niet meteen de gehele impact hiervan herherkende. Een enkele maal komen de antwoorden haar binnendruppelen als onvertrouwd. Wat weer voer is voor verdere uitdieping, want je kan je maar verruimen, wanneer je nieuwsgierigheid inzet om een ander perspectief te onderzoeken.

Hoe je de reeks “Dear Divine, I have a question:” ook opvat, ze is entertainend, inspirerend en zet jou ertoe aan je eigen orakel te zijn!

***

“Dear Divine, I have a question: hoe komt het eigenlijk dat wanneer ik me neerzet met de intentie te schrijven, ik de inspiratie vaak mis om op mijn stoel te blijven zitten en te wachten tot er een antwoord komt, terwijl wanneer ik gewoon mijn gangetje ga en aan het poetsen ben – of bijvoorbeeld aan het autorijden ben – ik niet weet hoe snel ik me aan mijn computer moet zetten om de gedachten neer te pennen?

Meestal is dit behoorlijk vervelend daar ik niet altijd de set-up klaar heb staan, opdat ik daar dan verder op in kan gaan.”

Dag Tini, wij zijn blij van jou te horen en dat jij ons nu ook kan horen.

Wij kunnen ons levendig voorstellen dat dit frustrerend kan zijn. De 3D-Matrix waarin jij je als mens en ziel beweegt is ontworpen als een slaafs veld waarin je eerst een rustpunt dient te vinden van je alledaagse beslomeringen en zorgen. Wij denken dan aan de centrerende energieën van werk, geld en ego-gerelateerde onderwerpen die je gedachten bezig houden in een lus. Deze bezetting van jouw oppervlakte bewustzijn is prangend en voelt als dringend aan. Het maakt dat je hiermee belet dat hogere frequenties aan bod kunnen komen.

Maar wanneer ik me uitgerust op een vrij moment en met goede intentie voor mijn computer zet, dan vang ik meestal bot.

Ja, dat is zo. Toch voor jou. Voor anderen kan dit een ander effect teweeg brengen, het is heel persoonlijk. Een rusteloze ‘mind’ die vele gedachten tegelijkertijd jongleert, zoals jouw ADHD het als blauwdruk voorschrijft, voelt hier eerder een druk bij, met ongenoegen van jouw systeem tot gevolg. Jezelf trachten te forceren tot rust geeft louter een leegheid van gedachten aan het oppervlak daar je ook de overige ‘gedachten’ gedempt hebt.

En gedachten is hoe wij jou bereiken.

Dus ik probeer het te hard? Doe ik te fel mijn best?

(goedmoedig lachje) Ja en neen. Je probeert het niet au fond, want wanneer je er een praktijk van zou maken om de rusteloosheid te accepteren als een onderdeel van het proces, zou je ook aan het andere einde van het spectrum komen, zijnde frequentie verhoging. Op dit moment geldt dit niet voor jou – en dat hoeft ook niet – want je weet eigenlijk dat je hiermee tegen je eigen natuur ingaat. Het is dat je de leegheid van gedachten niet altijd verwelkomt. Je verveelt je al snel, toch?

Ja, dat is zo. Kan ik niet ontkennen. (Evenzeer een goedmoedig lachje) Moet ik dan door die modus drukken? Dat voelt zo geforceerd en maar zitten om te zitten is zo blah…

Helemaal niet, bedoelende: je niet hoeft niet stil te zitten en je hoeft helemaal niets te doen om divinatie gesprekken op gang te brengen. De vragen zitten al in je energieveld en op onbewaakte momenten wanneer jij net niet je gedachten tracht los te koppelen of te bedwingen, komen deze antwoorden als vanzelf naar boven dwarrelen. Wij verheugen ons over jouw zelf-verkozen ADHD natuur. Mensen met deze menselijke constructie hebben vaak veel vragen, ze zijn langer en heviger nieuwsgierig; toelaten is eerder het sleutelwoord, en dat kan op vele manieren.

Zodra jij bijvoorbeeld je zintuigen een co-ordinerende maar gerichte taak geeft zoals een routine bezigheid als schoonmaken of autorijden, komt dat onder het bewuste liggende, als vanzelf vrij en krijg jij dus die innerlijke gesprekken met ons.

Daar geniet je erg van, is het niet?

Enorm! Alleen, ik onthou die toevallen niet altijd. Al heb ik wel de indruk dat ze me innerlijk verrijken. Ik hou ervan dat ik daar dan geen speld kan tussenkrijgen, de meer verregaande logica viel me al zo vaak op. Alsof het tweegesprek enerzijds vluchtig is als een droomstaat, en anderzijds iets wat ik niet zelf op die manier met klassiek redeneren kan bereiken. Dus ja, ik ben er hoe dan ook dankbaar voor.

Dat kan kloppen. De vluchtigheid heeft te maken met een proces dat dan in je energieveld ontstaat. Je zou het kunnen benoemen als: van onbewust – maar aanwezig – naar bewust door integratie. Deze integratie vraagt een herschikking van je geloofsstelsel en is daarom op het mentale veld een actievragend gegeven. Wees gerust; de expansie van je denken, de verruiming hiervan vindt sowieso plaats. Al was het maar mondjesmaat doordat herhaling herkenning geeft. Een nieuwe volgende vraag zal dan een volgende maal als vanzelf hier verder op bouwen. Daarom niet lineair of in het zelfde onderwerp. Maar gezien alles elkaar beïnvloedt, en zodus ook alles in dit bestaan met elkaar verband houdt, mag je dit letterlijk nemen. Integratie vindt plaats bij elke nieuwe verhoogde frequentie, onder de vorm van en als afstelling van jouw levende creatie. Integratie is groei, het is dat wat frequentieverhoging voorstelt.

Hé, wat is die creatie dan specifiek? Als het dan al niet om een blog of schrijfsel van me gaat?

De creatie waarnaar wij verwijzen is het levende organisme waarvan jij én een deelfragment bent en de bestuurder en beïnvloeder. Zelfs zonder een interface die de meesten onder jullie herkennen als dusdanig, in jouw geval door erover te schrijven of te bloggen, maak jij met elke nieuwe gedachte een imprint op het collectieve gedachtengoed. Schrijven is hierin gewoon een benadrukking. Net zoals spreken, al is het intentioneler. Je hebt hiermee op voorhand aan de jouw omringende energieën en de door jouw stromende energieën, zowel als de energiecluster die jouw opmaak is, al kennis gegeven waar jij in dit geheel van het universum wilt staan. Door de vele vraagstukken waarmee je zit, heb je focus naar voor geschoven. Je hebt daarmee een standplaats ingenomen op een wijze die het best vertaald kan worden als remote viewing. Je gaat van je gecentreerde zelf, naar jezelf cataplulteren, naar open staan voor een daarvan verschillend perspectief of een aanvullend perspectief. Hierop wordt door al de bestaande energieën daar verder op ingegaan. Men leest jou namelijk niet in materie, daar dit een intrinsieke illusie is, maar jij wordt waargenomen als een energie verdichting of energetische expressie. Deze gradaties kunnen verschillen van minuut tot andere minuut, van seconde tot andere seconde, om het in het menselijke jargon uit te drukken. Ook jij kan niet anders dan bewegen. Zoals elke verandering onvermijdelijk is.

Wow, ik heb ineens ‘tig’ vragen die ik voel opkomen! Maar tegelijkertijd ben ik als erg blij met dit gesprek – wat ik voor nu dan toch wens af te ronden, daar ik me voornam mijn hoofdstukken hier op de blog, op een minuut of 5 leestijd te houden. En daar zijn we al dik van aan het afwijken! (lachje) Maar voor alle duidelijkheid nog: dus het ont-spant mij persoonlijk van routine bezigheden te doen en dat maakt dat ik een lichte frequentieverhoging doorga waardoor ik CONTACT kan hebben?

De begrippen ‘ont-spannen’ en ‘frequentie-verlichting’ komen tezamen mijn mind nu binnen. Maar als ik het goed begrijp is dit ontvangen van ruimere energie voor iedereen dus een tikkeltje anders?

Ja, dat jij die 2 begrippen als energie clusters voelt opkomen en primair deze, is daar waar je met de rem op nu afrond. Dus benadrukten wij deze telepathisch voor je. Maar dit wist je eigenlijk al. Je schrijft het nu louter voor je publiek nog uit, als vormgeving van deze frequentieverhoging en als permissieslip naar anderen toe, die zich hiervan kunnen bedienen als zij dit willen. Je laat je op deze wijze bewust als een kanaal dienen. Waarvoor dank.

Gut, jullie zijn bedankt! Ik ben nu wat moe maar enorm voldaan. Wordt dit gesprek vervolgd, kan je me daarover iets meegeven?

Dit gespek wordt vervolgd. Tot een snelle volgende!

***

Volgende keer in “Dear Divine, I have a question:”

In ons vorige gesprek drukten ‘jullie’ als afscheid jullie uit als: “Tot een snelle volgende!” Dat was voor mij wat vreemd, want dat is hoe een kennis van me zich vaak uitdrukt bij het afsluiten van een tekstberichtje. Wat maakt dat jullie die terminologie overnamen? Is daar een reden voor?

***

Hou jij van gedivineerde boeken? Hou jij met andere woorden van intappen of channelen en wil je er meer over lezen?

Dan kan ik je alvast het volgende boek warm aanbevelen; een tijdje stond het zelfs op repeat in mijn Audible account. Het is bij channelingen niet nodig dat je mentaal alles opneemt of dat je er ook maar akkoord mee gaat. Lees of beluister dit boek gerust als een ont-spanning, al is de auteur een no-nonsense exentriek lachebekje dat even kwiek en ferm voor zichzelf gaat staan als dat ze een hart voor een wereld heeft! Je hoort het gewoon in haar stem!Dit maakt blij!

You’re not dying, you’re just waking up – Elisabeth April

Wat resoneert, integreert! Beloofd!

∞ Tini ∞