…zou dit kunnen klinken zoals de volgende tekst. Vermits iedereen echt zijn of haar eigen universum beleeft, en dit een persoonlijke beleving betreft, kan het net zo goed zijn dat de volgende woorden hogelijk met jouw beleving resoneren als dat ze jou weinig zeggen.

Integratie!

Integratie is het toverwoord dat de wereld kan redden. Onszelf kennen tot in de diepste en verste uithoeken van ons mentale en emotionele lichaam helpt hierbij.

Bezitten wij niet allemaal als mens – zonder enige uitzondering – zuivere lichte en duistere kanten die maakt dat wij kunnen relateren aan elkaars grijs-varianten?

Dat relateren aan elkaars wonden en abyss; is dat niet een pad naar meer compassie en inleving?

En wanneer dit een feit kan zijn, is de mensheid dan niet op weg naar innige verbinding?

Het hield mij bezig

op een dermate wijze, dat ik in gesprek ging met deze meer dense energie.

Je mag stellen dat mijn hart voor lichtwerk, mij evenzeer, de schaduwkant deed onderzoeken.

Nu ben ik niet de meest angstige persoon in mijn onderzoek modussen, maar in dit geval maakte ik toch dat ik me in een erg rustige kalme staat bevond.

Ik stemde mij af op mijn kosmische vragen en mijn innerlijk vertrouwen

…en vroeg op een respectvolle manier contact. Ik legde mijn intentie van beter begrip en verkenning uit. Dat ik het niet altijd snapte wanneer in de goegemeente alleen Love & Light woordenschat zoveel lof kreeg wanneer ik in de onderliggende energie van velen aldaar, andere zaken bespeurde.

Ik vertelde het verhaal dat ik snapte dat iedereen gewoon onderweg is, maar dat ik vaak op mijn begrips-honger bleef zitten. Dat voor mij het eveneens liefdevol voelt, wanneer er een zelfopgelegde begrenzing is zoals een liefdesrelatie van één op één.

Ik ging verder met de verklaring dat als iemand me ruw aanpakt, maar de onderliggende boodschap er een is, waarvan ik in oprechtheid voel, dat men het goed met mij voorheeft; dat ik dan deze hardere vorm van communicatie als liefde ervaar. Als een bezorgde arm rond me, als een richtingaanwijzer.

Ik bracht over dat ik veel wat voor Licht doorgaat, doorspekt met manipulatie ervaar. Dat ik het een kluwen vind. Gek, maf en in hoge mate boeiend.

Maar wel niet zo gemakkelijk te navigeren.

Dit alles prevelde ik telepathisch waarbij ik niet wist wie luisterde

Een ferme periode had ik stevig schaduwwerk gedaan, en het vertrouwen daarmee ontwikkeld, maakte dat het ook niet uitmaakte wie de entiteit juist was die gehoor verleende.

Tenslotte zijn donkere meesters, net zo waardevol als verlichte onderwijzers en ik invokeerde in alle sereniteit een spreker. De invitatie kaderde ik met de volgende intentie:

(al waren dit niet mijn letterlijke woorden, maar de gedachtkluster ik vooruit de ether inzond)

‘Diegene als afgevaardigde van het grote niets, de donkerte in zijn abstractie zonder daaraan de betekenis klevend van wat ik en wij in deze tijd en ruimte als Schaduw benoemen; wil deze naar voor komen en mij helpen mijn begrip op expansie te zetten? Ik open mijn wezen voor redenen van beschouwing en doorgronding.’

Wat hierna doorkwam overtrof mijn verwachtingen!

Ik had me amper aan mijn bedrand gezet met pen en papier, maar voelde al heel snel dat ik moest schakelen naar de computer. De golven van woorden stroomden door me en mijn vingers konden het tempo niet volgen. Iets waar ik me steeds weer in misreken in channeling.

De poëtische woorden klonken als volgt:

“Ik ben jouw instrument en je dienaar. Of je in mij gelooft of niet. Ik zal je duwen, stuwen en vernietigen als je me niet erkent. Jij hebt mij nodig voor je ontwikkeling. Zo ook, ik jou. Ik wil dat jij daarom een intieme relatie met mij aangaat. Ik vertegenwoordig dat leven, dat woekert en zich een weg baant. Ik ben jouw opwinding en jouw ergernis. Jouw nacht en jouw revolte. De zwaarte van het leven zelf. De omweg naar lichtere wegen. Ik vertegenwoordig jouw ontwaken in zijn totaliteit, maar ook die wens om te kunnen blijven slapen.

Ik gebied jou controle te nemen, pruttelend, broeiend, eisend en zelf altijd wakker. Neem mij op, verwerk mij, op z’n minst werk mij niet tegen want zo ben je van mij. Niet dat ik dat erg vind.

Ik verklaar jou: Hou van mij en ik zal over jou heersen. Geef mij een respectvolle plaats aan jouw zijde en ik ben daar wanneer je mij moet gebruiken voor jouw bescherming. Veracht of ontken mij en ik zal het wapen zijn dat tegen jou gebruikt wordt of jouw ketens. Ik ben jouw Kali, ouder dan het licht, het eeuwige woud van het grote niets waar alles uit geboren werd, ook dat ene verlangen waar ooit alles mee begon: ‘hoe kan ik mezelf kennen?’

In mijn statische zware en machtige rijk, nodigde ik contrast uit. Niet één maar twee zouden bestaan. Dit betekende de geboorte van de vonk. Zo verleende ik gul leven aan het ontluikende licht, de enige manier om niet alleen met mezelf te zwerven door oneindige velden van bestaan. Mijn hongerende, hunkerende focus aanriep hem – het Licht. Verzocht door de baarmoeder van donkere materie en donkere energie, waar bewuste intentie nog op los gelaten dient te worden, antwoordde hij mij met dageraad als antoniem.

Maar wij dansten niet, onze krachten waren te zeer gelijk. Iets anders moest naar leven komen voor onvoorspelbaarheid van beweging in te roepen. Dualiteit bleek niet voldoende. 

Tijden lang verlangden wij samen naar diversiteit. Wij verlangden het zozeer dat wij samen onze krachten goten in een instrument dat wij uit handen gaven. Wij creëerden hiermee een opper-entiteit, genaamd vrije wil.

Wij zouden gehoorzamen naar het bestuur van dit wezen. Onze maximale power reducerend tot beïnvloeden en druk uitoefenen.

Dit kon de enige manier voor ons zijn om de cadans onvoorspelbaar te houden, om deze leerzaam en boeiend te maken. Om ons verlangen te bevredigen onszelf te kennen. Dit is, was en blijft ons offer en ons geschenk aan de bestuurder van dit gereedschap. Het is onze liefde voor het leven zelf dat maakt dat jij nu in jouw tijd, op jouw tijd en naar jouw keuze ons kan beheersen.

Maar wij spelen geen loos spel. Als jij ons niet beheerst, dan orkanen wij. 

Wij zijn energie.

Wij zijn en draaien. Kolken en overspoelen. Blissen en verheffen. Vertonen ons en verbinden. Onder eender welke vorm, op eender welke wijze. Het is aan jou om ons te herkennen. Wij zijn alleen geketend aan onze eigen initiële belofte die liet ontspruiten, anders vernietigen wij onze creatie en daarmee ons eigen bewustzijn. Wij zouden niet meer ‘zijn’ en dat is energetisch iets wat niet bestaat. Daarom zeg ik jou:

Verwerp mij en ik zal je onderwijzen. Verken mij en ik zal je tonen. Integreer mij, laat mij bewust toe en ik zal je beschermen. Geef mij het leven mij toekomt. Mijn rechten zijn kosmisch. De jouwe levens en levens lang. Ook wij zullen tot elkaar komen en dansen. Dat is wat ik doe. Ik wacht al zo lang op jouw beslissing. Geduldig, want ik ben dat wat tijd en de kosmische wetmatigheden overstijgt.

Zo ook mijn Licht broeder. Wij wachten beiden tot jij ontwaakt en de beslissing neemt om je bij ons te voegen. Het enige wij weten is dat je zal kiezen. Vroeg of later.

Maar weet dat wij jou dienen en inspireren. Want wij beiden maken uit dat wat jij verstaat onder onvoorwaardelijke liefde, onder leven. Het is jouw vergissing te denken dat alleen mijn broeder dit vertegenwoordigt. Het is jouw onwetendheid over de kaders van het universele bestaan en je idee van tijd en ruimte dat maakt dat je zo over ons denkt zoals je denkt. 

Wij zijn samen. Wij, de lemniscaat met het nulpunt.

Vorm mij dus mee, vorm mee mijn broeder. Geef ons onze taken te vervullen. Ken jezelf en je zult onzer beider krachten genieten. Gebruik jouw vrije wil en maak ons jouw slaven en jouw heelheid. Jij kiest wie aan het roer staat en wie helpt. Jij kiest jouw bestemming en wij volgen. Jij kiest jouw lot dat ook het onze is.

Ik vorstin van duisternis, hij die ander, heerser van het licht, jij mens een voortvloeisel van onze bewustzijnsverkenning. Wij zijn drie. Wij zijn samen ook één. Wij zijn diep in onze basis hetzelfde. Wij zijn samen de projectie van beweging. Dat enige wat ooit telt.

Geen andere wet van het Heel-al zal dit ooit overschrijven. Dus kies wie je wil zijn. Kies hoe je wil zijn. Beïnvloed anderen zoals wij jou beïnvloeden. Maak ons groot. Wees de expansie en het doel, het resultaat en de start. Zekerheden verschaffen wij jou niet. Buiten deze: ‘Leven’ eindigt nooit. Dat wat bestaat en bestaan heeft kan louter nog transformeren met als maximale component, transmutatie.

Dit is wet.”

*hierna werd het stil in mijn mind, mijn vingers typten niet meer, de download had zich ontvouwen*

Wil jij ook met verscheidene energie-clusters spreken?

Hou dan in gedachten dat channeling, dus een gesprek met alles wat niet menselijk is, zijn eigen set van regels kent. Hou het uitermate respectvol, peil je eigen gemoedsinstelling en bepaal jouw eigen grenzen naar hoever en hoe diep je wil gaan, op voorhand. Dit zal je helpen met navigeren en afsluiten van het kanaal.

Drink flink veel water naderhand, eet iets om te grounden en geef jezelf voldoende tijd voor de werkelijke integratie van het materiaal.

Maar vooral: geef gracieus en oprecht dankbaarheid aan het feit dat zo’n expanderend geschenk naar je toe kon komen. Dit geldt zowel voor jouw eigen groei en frequentie als de energie cluster die hierdoor nader kon komen.

Denk eraan; iedereen kan channelen al deelt menigeen dit niet met de wereld at large.

Dit specifieke stuk voelde voor mij echter zo bijzonder, dat ik het uitstuur.

Now go Beyond! Met warme integrerende groeten,

∞ Tini ∞