Zijn onze breinen aan het muteren?

Van databank naar dataprocessor?

Iedereen weet dat een zoekmachine een grafisch-interface is tussen een biologische gebruiker en een niet biologisch apparaat dat toegang tot extra data geeft.

Het werkt volgens een specifieke algoritme, een besloten set van instructies voor het bereiken van een doel. Maar ook onze eigen minds lijken volgens een vorm van algoritme te werken.

Zo kunnen we grotere hoeveelheden data analyseren en combineren.

Heb jij ook het gevoel gekregen dat de wereld op een steeds snellere manier aan het veranderen is?

Dat de parate kennis van de vorige generatie niet meer reproduceerbaar is door deze huidige generatie voelt als een gevolg hiervan.

Opvallend is dat we steeds meer en meer opzoeken op onze computers! We reseachen meer en jagen informatie na, maar daarom slaan we deze nog niet op in onze hersenpan zoals dit vroeger bijvorbeeld op school van ons verwacht werd.

Het lijkt wel alsof onze manier van info te verwerken en naar info toe te wandelen de laatste jaren een totaal andere dimensie gekregen heeft.

En daar waar eerst de oude wijze werkte voor allen, is nu die manier van naar info toe te stromen ook gepersonaliseerder geworden.

Alsof onze focus, onze interesse, het algoritme uitmaakt…

Valt dit jou ook op?

Hoeveel we vergeten en hoe we steeds meer informatie opzoeken in plaats van deze vanbuiten te blokken?

Alsof ons brein het houdt op registratie van info om deze daarna gelijk weer op te bergen in een of ander onbeikbaar hoekje? Het maakt een conceptueel pakje van deze data wolk en geeft dit een vorm van verzegeling mee. Het bergt deze – bij wijze van – op.

Tenzij…wij bewust inzoomen op het onderwerp. Dan gaat de exploratie modus open.

Bijvoorbeeld als wij een vraag hier rond hebben of ons een vraag gesteld wordt. In dat geval doet er zich een graafwerkje voor en wij lepelen het onderwerp terug naar het oppervlak, goed binnen ons handbereik – lees breinbereik. Vervolgens spelen we met deze informatie; we refraseren/parafraseren, voegen toe, we vergelijken en laten weg – kortom we spelen met denkstructuren en onze onderliggende geloofsstelsels en gaan een proces van deductie door vooraleer wij onze nieuwe realiteitspuzzel opnieuw leggen.

Om deze vervolgens weer op te bergen in een nieuw mentaal laadje van ons mindpaleis. Een beetje vergelijkbaar met het mindpalace van Sherlock Holmes.

Want gelijk parate kennis opduikelen lijkt steeds verder van ons af te staan.

Lijkt directe recollectie je niet verder af dan vroeger?

Lukt het jou niet om direct feiten naar boven te laten drijven door er simpelweg aan te denken? Laat dit dan geen zorg tot ongerustheid zijn. Je hebt geen pré-alzheimer en het heeft ook niets te maken met de nu zo gehypete menopauze, zoals voor vrouwen vaak aangehaald wordt. Zelfs een ADHD-modus pleit hier onschuldig en kan zijn joker inzetten.

Het is de gigantisch groeiende data stroom die op ons af komt via verschillende kanalen en uit verschillende richtingen die aan deze basis ligt.

Stilaan dringt het door: deze stroom is té groot om als parate kennis te voorschijn te blijven toveren.

Een sterk groeiend gedachtengoed in elke mogelijke interesse niche, naar elk aanknopingspunt dat onze wereld uitmaakt, en verbonden met onzichtbare energetische draden van aantrek en afstoting, maakt dat een andere wijze van opslag zich opdringt en de zo-door-de-vorige-generaties-geprezen parate kennis weggedrongen wordt.

Wat betekent dit juist?

Zijn onze breinen aan het muteren?

Is een vraag die zich meer en meer opdringt.

Wat gelijk het idee naar voor schuift dat er het laatste decennia iets fundamenteel aan het veranderen is.

In een immers snellere wereld is er duidelijk nood aan die andere wijze van informatie bijhouden. (Trop is teveel) En alhoewel kunnen tellen en kunnen lezen de basis van deze parate kennis voorstelt, natuurlijk nuttig blijft, blijkt eveneens dat andere instant-op-te-drammen informatie veel van zijn allure verliest.

Voor de hedendaagse mens is het nuttiger aan het worden van te weten HOE je jezelf toegang verschaft tot informatie en deze oppikt uit de ether of kan vinden via het Net.

In dit gegeven springt de verhaalvorm van interconnectie als meest gebruikte module naar voor het onthouden van data.

Heb je er nooit bij stil gestaan?

…dat de verhalen die we elkaar en onszelf vertellen een vorm van ideeëngoed-overdracht is maar eveneens een manier van opslag voor ons brein is. Mensen relateren in verbanden. Wij zien in verbanden, wij voelen in verbanden, wij ontleden in verbanden, wij stellen onze realiteit samen in en door verbanden.

Iets wat de trigger voor deze natuurlijke evolutie kan zijn.

Goed kunnen verhalen wordt terecht meer en meer naar de voorgrond geschoven. Zo is storytelling een kunde en een kracht geworden. Wat al sinds het bestaan van de mens, met verbale overlevering rond een kampvuur zijn kracht bewees.

Vóór het digitale tijdperk

Terug naar de huidige levenssfeer, maar nog voor het digitale tijdperk intrad, alhoewel menigeen de mond vol heeft van hoe fijn en ontspannen hun jeugd was, heerste daar ook verveling. Tegenwoordig, in ons huidige Nu is dit bijna ondenkbaar.

We leven meer binnenshuis, verplaatsen ons vaker met de wagen dan met de fiets en we brengen meer dan ooit tijd door achter onze computer. Om nog maar te zwijgen over hoe dicht onze gsm immers binnen handbereik ligt.

Met andere woorden: wij zijn biologisch leven dat in groeiende mate in constant contact staat met het digitale bestaan; daar waar wij onze mosterd gaan halen voor allerlei.

Wij vragen, het internet voorziet het gevraagde.

Dat waar de neurotypische mens nu achterkomt en datgene waar neurodivergente personen al even voeling mee hebben, dringt zich nu collectief op: het internet heeft onze parate kennis vervangen.

Veel informatie!

Er is zoveel informatie in onze leefwereld. Deze is net zo toegankelijk als je het jezelf toestaat.

Maar er is meer:

Alles gaat dan ook nog eens sneller, chaotischer. Misschien mede door de hoeveelheid van data. Misschien ook doordat energie zich beweegt van vast naar los. Van negentropie naar entropie.

Hoe informatie-entropie te (her)organiseren zodat we terug naar een negentropie (staat van orde) kunnen gaan lijkt dé vraag van de toekomst. Want al biedt het internet soulaas voor vele zaken, toch leert een pc je niet denken.

Maar ons brein als gedoodverfde databank, is meer en meer een goed aangestuurde dataprocessor en hier bevinden wij ons in the midst of change.

De activatie van de databank modus – ons algoritme verhogen

Willen wij meekunnen in de nieuwe wereld die zich wilt manifesteren, dan is het goed opletten van niet door te draaien en dit versnellende ritme niet de overhand te laten nemen. Want grondige verandering is a wholesome proces.

Goede hoop ligt in de zaken die (natuurlijk) licht en rust geven. Hou je avonden eens vrij van de datastroom zodat je brein kan ontspannen. Zet je tv uit en hou radiostilte aan.

Ons biologische ruimtepak (menselijke lichaam) lijkt wel te varen met gerichte aandacht zoals meditatie of wandelingen vrij van elektronische invloeden.

Wat wij bewust willen nastreven is een aarding in de snelheid des levens, zodat we zeker onze eigen feel kunnen blijven handhaven. Dat wat werkelijk goed voelt onder de veelvuldige impulsen en stuwing waar we naar toegedreven worden.

Want tijdens het proces van diepere wezenlijke verandering, zijn wij als mens allen kwetsbaar.

Tell a vision

Inspelen op verborgen bestaande angsten is dan ook dat wat social media en tele-visie (vertel een visie) te vaak doet.

In het oud Grieks wordt ‘tele’ gelinkt aan het overbruggen van afstanden. En exact dat is wat zo’n toestel doet.

Deze ‘tele’ marker geldt nog steeds wanneer je het linkt aan een pc of je opzoekwerk daar. Dus zelfs al ben je een ferme reseacher, een gedreven zoeker naar waarheid of een hartstochelijk liefhebber van ware liefde voor het leven, nog steeds dien je met focus jouw eigen input achter je persoonlijke algoritme te kiezen.

Zo kan je deze afstellen.

Natuurlijk zon- & maanlicht geven wat tegengewicht, geurende bloemen met hun geniet-codes, happen van zoet fruit of knapperige groenten doet ons deugd!

Het fluiten van de vogels, regen en hagel, de tinten van groen, laat ze jou laven en weerbaar houden.

Het zijn de kleine intieme belevingen die Gaia voor ons voorziet, die ons kunnen stabiliseren.

De mallemolen van het nieuws mag je aan je voorbij laten gaan en de knip op de digitale uren kan je aan de beslis-kracht van je derde chakra overlaten.

Vanbuiten leren en studeren

Wanneer wij diepgaand beseffen dat we immers onze eigen weg kunnen vinden in ons persoonlijk universum, dan geeft dit ons het nodige vertrouwen. Wij hoeven namelijk deze nieuwe wereld niet zomaar onmiddellijk te vertrouwen, wij kunnen onszelf vertrouwen.

Vroeger werd ons schools opgedrongen om masale hoeveelheden informatie vanbuiten te leren. Het gedachtenloos memoriseren zou een inteligentie factor voorgesteld hebben.

Vandaag de dag, weten wij gelukkig beter.

Echte slimmerikken weten dat er veel te veel informatie op te nemen is voor een menselijk brein. Maar: dat menselijke brein kan zich specialiseren in toegang tot informatie te verkrijgen.

Een van die wijzes is afstand nemen van wat het wereld management team je opdringt, vandaar de nodige onthouding of digitale ‘genieten met mate’ wanneer we het collectief van random in de wereld op ons laten afkomen.

Vandaar ook het nut van ware Licht energie te consumeren zoals in de natuur verkeren én vandaar ook eveneens de kracht van je eigen geloofstelsel te onderzoeken zodat je niet willekeurig jouw biologische dataprosessor zijn gang maar laat gaan.

High frequentie

In deze veranderlijke realiteitswereld die zich maar langzaam en mondjesmaat laat aansturen door dingen ín die realiteit te veranderen, hebben wij de optie om van frequentie te shiften.

Shiften naar een hogere frequentie brengt je sneller naar een ander veld waardoor je weer andere data oppikt. Eigenlijk kom je in een andere wereld (realiteit) terecht.

Deze data kan zich maar vertalen vanuit de beeldvorming van wat jouw data verwerkende mind aan zijn of haar basis heeft liggen.

VERANDERING BEGINT MET JOU, wat de input ook is. Niet andersom.

Een stelling onderschreven in de spirituele beleving, maar eveneens in de digitale middens.

Wees dus waakzaam waar je je mind mee ín-laat en blijf jezelf en dit leven in vraag stellen?

Now go Beyond, met integrerende groeten,

∞ Tini ∞

-> meer over de evolutie van ons menselijk brein in tijden van verandering:
De Evolutie van Brein en Bewustzijn, het pionierswerk van Jung en Teilhard de Chardin; Paul Revis (uitgegeven door Parthenon): https://amzn.to/3CVaVr2